مگر از زندگي چه مي خواهيد
خداوند بی‌نهایت است و لامكان و بی
زمان
اما :
به قدر فهم تو كوچك
می‌شود
به قدر نیاز تو فرود
می‌آید،
به قدر آرزوی تو گسترده
می‌شود،
به قدر ایمان تو كارگشا
می‌شود،
به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریك
می‌شود،
به قدر دل امیدواران گرم
می‌شود...
پــدر می‌شود یتیمان را و
مادر.
برادر می‌شود محتاجان برادری
را.
همسر می‌شود بی همسر ماندگان
را.
طفل می‌شود عقیمان را.
امید می‌شود ناامیدان
را.
راه می‌شود گم‌گشتگان
را.
نور می‌شود در تاریكی ماندگان
را.
خداوند همه چیز می‌شود همه كس
را.
به شرط اعتقاد؛
شرط پاكی دل؛
به شرط طهارت روح؛
چنین كنید تا ببینید كه: خداوند، چگونه بر سفره‌ی شما، با كاسه یی
خوراك و تكه‌ای نان می‌نشیند
بر بند تاب، با كودكانتان تاب می‌خورد، و در دكان شما كفه‌های
ترازویتان را میزان می‌كند
و "در كوچه‌های خلوت شب با شما آواز
می‌خواند"...
مگر از زندگی چه می‌خواهید ؟!
